می دونی یکی از مشکلات اساسی من با کارتون و کاریکاتور چیه؟ اینه که بعضن کاراکترها به شدت احمق هستند. این حماقت به نوعی نقض غرضه. تو کارهای مانا نیستانی این حماقت کمتر به چشم می آد (نه اینکه نیستانی رو خیلی قبول داشته باشم). اما وقتی می گی توهم افتخار شاید همین باید به اندازه کافی مسخره باشه. دیگه چشم های چپ اندر قیچی آقای متوهم تاویل پذیری را تا حدی کم می کنه و به جای افسردگی سبب خنده تلخ می شه.
می دونی یکی از مشکلات اساسی من با کارتون و کاریکاتور چیه؟ اینه که بعضن کاراکترها به شدت احمق هستند. این حماقت به نوعی نقض غرضه. تو کارهای مانا نیستانی این حماقت کمتر به چشم می آد (نه اینکه نیستانی رو خیلی قبول داشته باشم). اما وقتی می گی توهم افتخار شاید همین باید به اندازه کافی مسخره باشه. دیگه چشم های چپ اندر قیچی آقای متوهم تاویل پذیری را تا حدی کم می کنه و به جای افسردگی سبب خنده تلخ می شه.
پاسخحذف